"Μια έρευνα χωρίς τέλος" για το που πήγαν τα πεντοχίλιαρα

Αμέσως μετά τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου του 1993 υπήρξαν δημοσιεύματα για την ύπαρξη καταλόγου δημοσιογράφων και εντύπων που είχαν γίνει αποδέκτες σημαντικών ποσών από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών. Τα δημοσιεύματα αυτά προκάλεσαν ειδικές έρευνες από την κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη και τα όργανα της ΕΣΗΕΑ.

- Στις 8.11.1993 ανατέθηκε στον Παναγιώτη Βενάρδο από το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ προκαταρκτική έρευνα «με σκοπό να διαπιστωθεί ποια στοιχεία υπάρχουν για τυχόν χρηματισμό δημοσιογράφων μέσω των μυστικών κονδυλίων».

- Στις 8.12.1993 ολοκληρώθηκε η Ενορκη Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση που είχε ανατεθεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης στον Σπυρίδωνα Σταμούλη, επίτιμο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και ειδικό σύμβουλο του υπουργού. Το πόρισμα της έρευνας αυτής κατέληγε ότι «από τα υπόψη μας τεθέντα διαχειριστικά στοιχεία που αφορούσαν τη διάθεση κονδυλίων για απόρρητες εθνικές ανάγκες κατά την περίοδο από 1.1.1989 μέχρι 6.10.1993, δεν διαπιστώθηκαν επίψογες ή κολάσιμες διαχειριστικές πράξεις ή παραλείψεις, στρεφόμενες αμέσως ή εμμέσως εναντίον των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου». Ο συντάκτης του πορίσματος διαπίστωνε βέβαια «μια προοδευτικώς αυξητική τάση των κονδυλίων, σχεδόν μέχρι διπλασιασμού του ύψους αυτού», αλλά την απέδιδε στις «επιγενόμενες αντικειμενικές συνθήκες και εντάσεις που δεν προϋπήρχαν στην έκταση αυτή».

- Στο πόρισμα του Βενάρδου που παραδόθηκε στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ στις 15.12.1993 επισημαίνεται το γεγονός ότι «δεν υπάρχουν στο ΥΠΕΞ άλλες καταστάσεις μυστικών κονδυλίων εκτός από αυτήν που επισυνάπτεται για το διάστημα 1.2.1993 έως 24.9.1993».

Ο λόγος είναι ότι τα σχετικά παραστατικά από την περίοδο Σαμαρά είχαν καταστραφεί: «Συνέπεια της διαδικασίας που υπερασπίζεται ο Α. Σαμαράς είναι να μην υπάρχει σήμερα κανένα αποδεικτικό στοιχείο σχετικό με τη διαχείριση των κονδυλίων επί των ημερών του και προγενέστερα γιατί τα σχετικά παραστατικά καταστρέφονταν σχεδόν αμέσως από επιτροπή, τη σύνθεση της οποίας αποφάσιζε αποκλειστικά ο υπουργός».


- Στις 19.10.1994 ολοκληρώθηκε το πόρισμα του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, το οποίο αποφάσισε ομόφωνα «να θέσει τυπικά την υπόθεση στο αρχείο, αλλά να παραμείνει ως θέμα ανοιχτό για προβληματισμό, διότι είναι υπαρκτό έστω και σε μικρή έκταση».

Το πόρισμα αποδίδει την αδυναμία να βρεθεί οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο, με εξαίρεση την κατάσταση που αναφερόταν και στο πόρισμα Βενάρδου, στο γεγονός ότι «επί υπουργίας του ο Α. Σαμαράς άλλαξε τον τρόπο διαχείρισης των μυστικών κονδυλίων». Μάλιστα ο Α. Σαμαράς υπεραμύνθηκε του συστήματος που καθιέρωσε (για την καταστροφή των παραστατικών των μυστικών δαπανών με αποκλειστική ευθύνη του υπουργού), επικρίνοντας την πολυπρόσωπη διαδικασία που επανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης, η οποία κατά τον Σαμαρά «είναι δυσκίνητη και μπορεί να αχρηστεύσει χρήσιμες για την εθνική ασφάλεια πηγές».

- Στις 4.11.1994 ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αθανάσιος Σιούλας ανέθεσε στον εισαγγελέα Εφετών Γεώργιο Κουβέλη προκαταρκτική εξέταση για τα μυστικά κονδύλια. Στα μέσα Ιουνίου 1995 ο κ. Κουβέλης έθεσε την υπόθεση στο αρχείο, κρίνοντας ότι δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες για τον κ. Σαμαρά από τη διαχείριση των απορρήτων δαπανών του υπουργείου Εξωτερικών. Την αύξηση των μυστικών κονδυλίων για εθνικές ανάγκες το 1991 και το 1992 τις αποδίδει στις ανακατατάξεις που έγιναν στο χώρο των Βαλκανίων εκείνη την περίοδο. Απαντώντας σε σχετικό αίτημα της ΕΣΗΕΑ, ο εισαγγελέας αρνήθηκε να της παραδώσει το σχετικό φάκελο, διότι «δεν προέκυψε καμία ένδειξη ότι διεπράχθη οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη κατά τη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων».

- Στις 27.7.1995 το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ απευθύνθηκε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και ζήτησε να ενημερωθεί για το περιεχόμενο του φακέλου, επειδή στον τύπο είχαν διαρρεύσει πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες είχαν εντοπιστεί 15 ονόματα δημοσιογράφων «που είχαν κάποια σχέση με τα μυστικά κονδύλια έστω και με τρόπο μη αξιόποινο, δημιουργώντας όμως την εντύπωση στην κοινή γνώμη και στον δημοσιογραφικό κόσμο ότι κάτι υπάρχει που δεν αποκαλύπτεται».

Η απάντηση του Αρείου Πάγου στο αίτημα αυτό ήταν αρνητική. Ο φάκελος «μυστικά κονδύλια» παρέμεινε απόρρητος.

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία