…..και τους κινδύνους που διατρέχει η εθνική μας κυριαρχία…..
"Πολιτικός Χειμώνας" ..... παντού!
Οι μέρες περνάνε και το «Πασόκ στην κυβέρνηση» σύρεται από τις εξελίξεις άβουλο και αδρανές. Περιμένει υπομονετικά και σαν «μπόρα που θα περάσει» το επόμενο χτύπημα για να δει τα spreads να ανεβαίνουν παραπάνω και την αξιοπιστία της χώρας να πληγώνεται ακόμα περισσότερο.
Οι 100 μέρες που μετρούσαμε αποτελούν πλέον άλλο ένα προεκλογικό πυροτέχνημα του προέδρου Γιώργου ενώ όλες οι προεκλογικές δεσμεύσεις φαντάζουν σαν όνειρο απατηλό….. Αποδείχτηκαν παγίδα για να πέσει μέσα ο λαός και όπως προβλέπαμε, θα τα φορτωθεί όλα η προηγούμενη κυβέρνηση …. Όχι πως δεν έχει και αυτή τις δικές της ευθύνες. Τα ελλείμματα πάντως δεν ξεκίνησαν το 2004. Ήδη η προηγούμενη κυβέρνηση παρέλαβε φορτωμένο το γάιδαρο και είχε να αντιμετωπίσει την μεταολυμπιακή κρίση (που έχει επηρεάσει ακόμα και ισχυρές οικονομίες), την πετρελαϊκή κρίση αλλά και την πρώτη, οδυνηρή φάση της παγκόσμιας κρίσης. Το Πασόκ τότε επιχειρηματολογούσε πάνω στην ανυπαρξία της παγκόσμιας κρίσης και στην ιδιαιτερότητα της «εγχώριας κρίσης»!!! τώρα βέβαια έντρομο διαπιστώνει ότι τελικά υπάρχει ….. παγκόσμια κρίση!!!
Ο Παπανδρέου είναι όμηρος των προεκλογικών του δεσμεύσεων και βαρύνεται με τον ξέφρενο λαϊκισμό των δύο τελευταίων ετών αλλά και την πλήρη άρνησή του, ακόμα και να συζητήσει στη λήψη μέτρων που θα θωράκιζαν τη χώρα από τη δεύτερη φάση της παγκόσμιας κρίσης που ξέραμε ότι θα επηρέαζε περισσότερο τις αναπτυσσόμενες χώρες μια και η αναπτυγμένες είναι ισχυρές και παραγωγικές οικονομίες.
Προς το παρόν δεν λαμβάνονται μέτρα, αδρανούν και είναι δειλοί μπροστά στο «βαθύ κράτος», κοινωνικό σύμπτωμα πασοκικής προέλευσης …ποτέ δεν είχαν ούτε πρώτο, ούτε δεύτερο, ούτε εφεδρικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Τους ενδιέφερε μόνο η καρέκλα. Πολύ χαμηλός στόχος. Καθόλου ελπιδοφόρος για το λαό και τα προβλήματά του! Άρχισαν ήδη να γίνονται συζητήσεις για πρόωρες εκλογές, το Μάρτη, το Σεπτέμβρη ή σε δύο χρόνια, με αντιστροφή ρόλων φυσικά. Θα βλέπουμε έναν Παπανδρέου στη θέση ενός Καραμανλή! Ο Παπανδρέου θα «μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας» και θα τα ρίχνει όλα στην προηγούμενη κυβέρνηση, κόλπο που συνήθως πιάνει κυρίως στις πρώτες εκλογές που προκηρύσσει ναι νέα κυβέρνηση. Πάντως οι πρώτες 100 μέρες αποτελούν ένα δυσάρεστο ανέκδοτο αν και κανένας δεν εμποδίζει το επιτελείο του Μαξίμου να σχεδιάσει τις πρώτες 100 μέρες της επόμενης προεκλογικής περιόδου! Μια και ανάκαμψη σε αυτές εδώ, δεν προβλέπεται ούτε 200 να τις κάμουν …… Ιδίως όταν φαινόμενα αλαζονείας, διαφωνιών χτυπημάτων και εσωτερικών μετώπων αποτελούν καθημερινό σχεδόν φαινόμενο στην διακυβέρνηση του Πασόκ.
Όσο για την εικόνα του Δημοσίου; Συνεχίζουν να κυριαρχούν η διαφθορά, τα ρουσφέτια και το πάρτι με τα λεφτά του δημοσίου. Με μια διαφορά. Τώρα ο «διεφθαρμένος» πασοκικός κρατικός μηχανισμός αισθάνεται ότι «η δική του» κυβέρνηση ελέγχει το κράτος άρα μπορούν να κάνουν «ό,τι θέλουν»! ο χρόνος θα δείξει αν και πάλι η κυβέρνηση του Πασόκ υποταχθεί στα κεκτημένα των μηχανισμών και στις απαιτήσεις των κρατικοδίαιτων συμφερόντων. Οι περισσότεροι προβλέπουν ότι ναι και αυτή η κυβέρνηση θα αφήσει άθικτους όλους αυτούς που λυμαίνονται το δημόσιο χωρίς να παράγουν τίποτα και χωρίς να προσφέρουν τίποτα σχεδόν στην ελληνική κοινωνία. Μόνο ζητάνε και ποτέ δεν είχαν την αίσθηση ότι πρέπει και οι ίδιοι να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης. Τουλάχιστον με την σιωπή τους …
Και ο πλέον κακόπιστος παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι η «νέα» κυβέρνηση γέρασε πολύ γρήγορα. Έχει αρχίσει να υποκύπτει στην κρίση και να λυγίζει μπροστά στα προβλήματα. Η κοινωνία πιέζει για παροχές (τουλάχιστον τις προεκλογικές «προσφορές») και το οικονομικό επιτελείο πιέζεται για σκληρότερα και μόνιμου χαρακτήρα μέτρα. Ο Παπανδρέου προσέφερε προεκλογικά ωραία και εύηχα τσιτάτα χωρίς καμία δυνατότητα μετεκλογικής πραγματοποίησης. Προσέφεραν πολλά υποσχόμενες επικεφαλίδες σε προεκλογικά φυλλάδια με αποτέλεσμα να έχουν προκληθεί κλυδωνισμοί και διαφωνίες μεταξύ σκληρού κομματικού πυρήνα και κυβερνητικού στρατοπέδου. Με τους σκληρούς κομματικούς να μη δείχνουν την παραμικρή διάθεση παράδοσης των όπλων ή μιας μικρής έστω συγκατάνευσης! Αυτό που απομένει στον Παπανδρέου είναι να λειτουργήσει ως Καραμανλής ακόμα και σε κομματικό επίπεδο. Οι «κλειστές πόρτες» θα προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης (στο μέλλον φυσικά) αλλά θα λύσουν τα χέρια του πρωθυπουργού στην οικονομική πολιτική που θα πρέπει να ακολουθήσει. Σίγουρα η διακυβέρνηση της χώρας αποτελεί λαμπρότερο πεδίο δόξης από τη διοίκηση ενός κόμματος που συγκροτείται από πεινασμένους για χρήμα, για εξουσίες και καρέκλες, «αγωνιστές» και «προνομιούχους» της ….. δημοκρατίας!!!
Οι διεθνείς συγκυρίες καθιστούν αδύνατη την επικοινωνία μεταξύ των δύο διαφορετικών κόσμων που εκπροσωπούν η «κοσμοπολίτικη» κυβέρνηση και το «απαρχαιωμένο» κόμμα. Ανάλογη κατάσταση τείνει να εδραιωθεί και προς την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Με τον ξεπερασμένο «εθνικισμό» που τείνει να εδραιωθεί στην «μεγάλη κεντροδεξιά φιλελεύθερη παράταξη» και οδηγεί σε πτώση των πανανθρώπινων ελληνικών αξιών στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και την εδραίωση στον κομματικό μηχανισμό, στελεχών που δρούνε με την «συνωμοτική» λογική ΠΟΛΑΝ. Πρόσωπα υποτίθεται άφθαρτα αλλά τελικά φθαρμένα στο πεδίο των ιδεών και στην παραγωγή πολιτικής. Ο ΠΟΛΑΝισμός εγκαταστάθηκε στο κέντρο της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και οι εκφραστές του, καταφεύγουν στις ανέξοδες, «εύκολες» και «ακοστολόγητες» υπερπατριωτικές και εθνικιστικές διογκώσεις. Τη στιγμή που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όποτε η ελληνική διπλωματία έπαιξε μπάλα πάνω στην πραγματική διπλωματία ….. κέρδισε. Όποτε αρρώστησε από «συναισθηματικό» εθνικισμό ….. έχασε και παρασύρθηκε σε καταστροφές οικονομικές και εθνικές! Πάνω σε αυτή τη βάση θέτω τον κώδωνα του κινδύνου που κρούει ο Παπανδρέου για την επικινδυνότητα της οικονομικής κρίσης. Είπε ξεκάθαρα ότι «το δημοσιονομικό πρόβλημα απειλεί για πρώτη φορά από το 1974 την εθνική κυριαρχία ….». Θα ήταν βέβαια ανατρεπτικό και αξιοπρεπές να αναλάβει τις ευθύνες και του δικού του κόμματος στην παραγωγή του δημοσιονομικού προβλήματος. Οι υπεύθυνοι του προβλήματος βρίσκονται και στο Πασόκ και στη Νέα Δημοκρατία …..
"Πολιτικός Χειμώνας" ..... παντού!
Οι μέρες περνάνε και το «Πασόκ στην κυβέρνηση» σύρεται από τις εξελίξεις άβουλο και αδρανές. Περιμένει υπομονετικά και σαν «μπόρα που θα περάσει» το επόμενο χτύπημα για να δει τα spreads να ανεβαίνουν παραπάνω και την αξιοπιστία της χώρας να πληγώνεται ακόμα περισσότερο.
Οι 100 μέρες που μετρούσαμε αποτελούν πλέον άλλο ένα προεκλογικό πυροτέχνημα του προέδρου Γιώργου ενώ όλες οι προεκλογικές δεσμεύσεις φαντάζουν σαν όνειρο απατηλό….. Αποδείχτηκαν παγίδα για να πέσει μέσα ο λαός και όπως προβλέπαμε, θα τα φορτωθεί όλα η προηγούμενη κυβέρνηση …. Όχι πως δεν έχει και αυτή τις δικές της ευθύνες. Τα ελλείμματα πάντως δεν ξεκίνησαν το 2004. Ήδη η προηγούμενη κυβέρνηση παρέλαβε φορτωμένο το γάιδαρο και είχε να αντιμετωπίσει την μεταολυμπιακή κρίση (που έχει επηρεάσει ακόμα και ισχυρές οικονομίες), την πετρελαϊκή κρίση αλλά και την πρώτη, οδυνηρή φάση της παγκόσμιας κρίσης. Το Πασόκ τότε επιχειρηματολογούσε πάνω στην ανυπαρξία της παγκόσμιας κρίσης και στην ιδιαιτερότητα της «εγχώριας κρίσης»!!! τώρα βέβαια έντρομο διαπιστώνει ότι τελικά υπάρχει ….. παγκόσμια κρίση!!!
Ο Παπανδρέου είναι όμηρος των προεκλογικών του δεσμεύσεων και βαρύνεται με τον ξέφρενο λαϊκισμό των δύο τελευταίων ετών αλλά και την πλήρη άρνησή του, ακόμα και να συζητήσει στη λήψη μέτρων που θα θωράκιζαν τη χώρα από τη δεύτερη φάση της παγκόσμιας κρίσης που ξέραμε ότι θα επηρέαζε περισσότερο τις αναπτυσσόμενες χώρες μια και η αναπτυγμένες είναι ισχυρές και παραγωγικές οικονομίες.
Προς το παρόν δεν λαμβάνονται μέτρα, αδρανούν και είναι δειλοί μπροστά στο «βαθύ κράτος», κοινωνικό σύμπτωμα πασοκικής προέλευσης …ποτέ δεν είχαν ούτε πρώτο, ούτε δεύτερο, ούτε εφεδρικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Τους ενδιέφερε μόνο η καρέκλα. Πολύ χαμηλός στόχος. Καθόλου ελπιδοφόρος για το λαό και τα προβλήματά του! Άρχισαν ήδη να γίνονται συζητήσεις για πρόωρες εκλογές, το Μάρτη, το Σεπτέμβρη ή σε δύο χρόνια, με αντιστροφή ρόλων φυσικά. Θα βλέπουμε έναν Παπανδρέου στη θέση ενός Καραμανλή! Ο Παπανδρέου θα «μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας» και θα τα ρίχνει όλα στην προηγούμενη κυβέρνηση, κόλπο που συνήθως πιάνει κυρίως στις πρώτες εκλογές που προκηρύσσει ναι νέα κυβέρνηση. Πάντως οι πρώτες 100 μέρες αποτελούν ένα δυσάρεστο ανέκδοτο αν και κανένας δεν εμποδίζει το επιτελείο του Μαξίμου να σχεδιάσει τις πρώτες 100 μέρες της επόμενης προεκλογικής περιόδου! Μια και ανάκαμψη σε αυτές εδώ, δεν προβλέπεται ούτε 200 να τις κάμουν …… Ιδίως όταν φαινόμενα αλαζονείας, διαφωνιών χτυπημάτων και εσωτερικών μετώπων αποτελούν καθημερινό σχεδόν φαινόμενο στην διακυβέρνηση του Πασόκ.
Όσο για την εικόνα του Δημοσίου; Συνεχίζουν να κυριαρχούν η διαφθορά, τα ρουσφέτια και το πάρτι με τα λεφτά του δημοσίου. Με μια διαφορά. Τώρα ο «διεφθαρμένος» πασοκικός κρατικός μηχανισμός αισθάνεται ότι «η δική του» κυβέρνηση ελέγχει το κράτος άρα μπορούν να κάνουν «ό,τι θέλουν»! ο χρόνος θα δείξει αν και πάλι η κυβέρνηση του Πασόκ υποταχθεί στα κεκτημένα των μηχανισμών και στις απαιτήσεις των κρατικοδίαιτων συμφερόντων. Οι περισσότεροι προβλέπουν ότι ναι και αυτή η κυβέρνηση θα αφήσει άθικτους όλους αυτούς που λυμαίνονται το δημόσιο χωρίς να παράγουν τίποτα και χωρίς να προσφέρουν τίποτα σχεδόν στην ελληνική κοινωνία. Μόνο ζητάνε και ποτέ δεν είχαν την αίσθηση ότι πρέπει και οι ίδιοι να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης. Τουλάχιστον με την σιωπή τους …
Και ο πλέον κακόπιστος παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι η «νέα» κυβέρνηση γέρασε πολύ γρήγορα. Έχει αρχίσει να υποκύπτει στην κρίση και να λυγίζει μπροστά στα προβλήματα. Η κοινωνία πιέζει για παροχές (τουλάχιστον τις προεκλογικές «προσφορές») και το οικονομικό επιτελείο πιέζεται για σκληρότερα και μόνιμου χαρακτήρα μέτρα. Ο Παπανδρέου προσέφερε προεκλογικά ωραία και εύηχα τσιτάτα χωρίς καμία δυνατότητα μετεκλογικής πραγματοποίησης. Προσέφεραν πολλά υποσχόμενες επικεφαλίδες σε προεκλογικά φυλλάδια με αποτέλεσμα να έχουν προκληθεί κλυδωνισμοί και διαφωνίες μεταξύ σκληρού κομματικού πυρήνα και κυβερνητικού στρατοπέδου. Με τους σκληρούς κομματικούς να μη δείχνουν την παραμικρή διάθεση παράδοσης των όπλων ή μιας μικρής έστω συγκατάνευσης! Αυτό που απομένει στον Παπανδρέου είναι να λειτουργήσει ως Καραμανλής ακόμα και σε κομματικό επίπεδο. Οι «κλειστές πόρτες» θα προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης (στο μέλλον φυσικά) αλλά θα λύσουν τα χέρια του πρωθυπουργού στην οικονομική πολιτική που θα πρέπει να ακολουθήσει. Σίγουρα η διακυβέρνηση της χώρας αποτελεί λαμπρότερο πεδίο δόξης από τη διοίκηση ενός κόμματος που συγκροτείται από πεινασμένους για χρήμα, για εξουσίες και καρέκλες, «αγωνιστές» και «προνομιούχους» της ….. δημοκρατίας!!!
Οι διεθνείς συγκυρίες καθιστούν αδύνατη την επικοινωνία μεταξύ των δύο διαφορετικών κόσμων που εκπροσωπούν η «κοσμοπολίτικη» κυβέρνηση και το «απαρχαιωμένο» κόμμα. Ανάλογη κατάσταση τείνει να εδραιωθεί και προς την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Με τον ξεπερασμένο «εθνικισμό» που τείνει να εδραιωθεί στην «μεγάλη κεντροδεξιά φιλελεύθερη παράταξη» και οδηγεί σε πτώση των πανανθρώπινων ελληνικών αξιών στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και την εδραίωση στον κομματικό μηχανισμό, στελεχών που δρούνε με την «συνωμοτική» λογική ΠΟΛΑΝ. Πρόσωπα υποτίθεται άφθαρτα αλλά τελικά φθαρμένα στο πεδίο των ιδεών και στην παραγωγή πολιτικής. Ο ΠΟΛΑΝισμός εγκαταστάθηκε στο κέντρο της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και οι εκφραστές του, καταφεύγουν στις ανέξοδες, «εύκολες» και «ακοστολόγητες» υπερπατριωτικές και εθνικιστικές διογκώσεις. Τη στιγμή που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όποτε η ελληνική διπλωματία έπαιξε μπάλα πάνω στην πραγματική διπλωματία ….. κέρδισε. Όποτε αρρώστησε από «συναισθηματικό» εθνικισμό ….. έχασε και παρασύρθηκε σε καταστροφές οικονομικές και εθνικές! Πάνω σε αυτή τη βάση θέτω τον κώδωνα του κινδύνου που κρούει ο Παπανδρέου για την επικινδυνότητα της οικονομικής κρίσης. Είπε ξεκάθαρα ότι «το δημοσιονομικό πρόβλημα απειλεί για πρώτη φορά από το 1974 την εθνική κυριαρχία ….». Θα ήταν βέβαια ανατρεπτικό και αξιοπρεπές να αναλάβει τις ευθύνες και του δικού του κόμματος στην παραγωγή του δημοσιονομικού προβλήματος. Οι υπεύθυνοι του προβλήματος βρίσκονται και στο Πασόκ και στη Νέα Δημοκρατία …..
ΠΗΓΗ:exastal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου